Byłam dzieckiem –
Moja babcia już stara była.
Zdawało mi się,
Że sto lat już żyła…?
(Przeżyła zaledwie
siedemdziesiąt dwa lata)
Stara już była
Jej kiecka i stara chata
Patrząc tak na nią
Nie chciałam nigdy być starą,
Aby nie stękać, nie sapać
Nie mówić gwarą.
Przez wiele lat
Nie przyszło mi nawet do głowy
Że świat mojej babki
Był właściwie różowy
A dziś, gdy mój czas
Już z góry się toczy
Myślę, czy dożyję
Tych lat, nim zamknę oczy.
Czy będę mogła
Oglądać ten różowy świat?
Tak bardzo bym chciała
Babcinych doczekać lat
I żeby wnuczka
Tak samo o mnie myślała
I żeby, jak kiedyś ja,
Przy głowie mojej stała.