Budować dom – to nie drzeć pierze.
To ród, siedlisko i kapitał.
To chleb powszedni i pacierze.
To uśmiech, który co dzień wita.
To chleb powszedni i pacierze.
To uśmiech, który co dzień wita.
To jak wyrosnąć z ziemi drzewem.
Ku niebu móc ramiona wznosić
I szumem liści, ptaków śpiewem
O deszcz i wiatr, o słońce prosić.
Budować dom – to wielka sprawa.
Zbudować dom – to także sława.