Rok w rok wraz z nadejściem wiosny, jadąc na działkę przez Trablice, spoglądam na dwa bocianie gniazda. Jedna rodzina ma gniazdo na słupie po jednej stronie drogi przez wieś, a druga rodzina po drugiej stronie drogi – też na słupie. Rodziny nie przylatują tego samego dnia. W tym roku pierwsza rodzina zawitała w Wielką Sobotę. Drugiej rodziny jeszcze nie widziałam. Powrót bocianów do gniazd to swoiste wezwanie – trud rodzicielski, praca w ogrodach, praca na rzecz dobra wspólnego. Powrót bocianów to także wspomnienie mojej młodości, moich rodzinnych stron i moich nadbużańskich bocianów. Powrót bocianów to dla mnie także radość serca, że już niedługo zakwitnie sad.
