Nie dochodząc jeszcze do Seminarium zorientowaliśmy się, że nie jesteśmy już na Zielonym Szlaku. Powinniśmy przejść na drugą stronę rzeki Mlecznej jeszcze na moście w ul. Szydłowieckiej koło Muzeum. Niestety, nic nie wskazywało, żeby tam było jakieś przejście, zaś skusiła nas ul. Nadrzeczna. Piękna ulica nadrzeczna.
Kolejny odcinek naszej wędrówki rozpoczynamy idąc dalej ul. Młyńską. Pierwszym zakładem pracy, jaki mijamy idąc naszym Mlecznym Szlakiem, jest firma PESCO przy ul. Młyńskiej 28. Szyld informuje, że produkuje się tu obuwie. Za czasów PRL Radom był znany z produkcji obuwia. Czy ktoś jeszcze pamięta buty sofixy?
Na wysokości figurki mijamy z „dzień dobry” kolejnego przechodnia i wchodzimy na pierwszy przyzwoitszy na naszym szlaku chodnik. Polepszył się także stan jezdni ul. Młyńskiej. Nim dojdziemy do pierwszego skrzyżowania jeszcze na chwilę zatrzymujemy się przy Seminarium, następnie mijamy firmę PHU „Tercet-B” – przedsiębiorstwo handlowe specjalizujące się w sprzedaży elementów z branży ciepłowniczej i ciepło witamy ciężarną kotkę, która widząc nas wyszła nam na spotkanie.
Jesteśmy na skrzyżowaniu ul. Młyńskiej z ul. Starokrakowską. Jest godz. 8:03. Dalej idziemy ul. Starokrakowską: mijamy przydrożny krzyż, przystanek autobusowy linii Nr 17 i zatrzymujemy się na moście nad Potokiem Malczewskim, zwanym także Strumieniem Godowskim, przez niektórych nazywanym także rzeką Mleczną. Ulica Starokrakowska kończy swój bieg na moście i dalej biegnie już jako ulica Bolesława Limanowskiego.
Z Wikipedii:
Ulica powstała prawdopodobnie w połowie XIX wieku jako dojazd do powstającego w ówczesnych czasach Cmentarza Rzywskokatolickiego, czyli najstarszej Radomskiej nekropolii. W okresie wojennym została zniszczona przez oddziały niemieckich wojsk lądowych. Naprzeciwko cmentarza komunalnego powstał cmentarz poległych żołnierzy niemieckich. Po wojnie wyremontowana. W latach 60. XX wieku gruntownie zmodernizowana. W okresie PRL nosiła imię komunistycznego działacza Feliksa Dzierżyńskiego. Po obaleniu komunizmu ulica została poszerzona na ulicę czteropasmową (dwa pasy w jedną i drugą stronę), jednocześnie otrzymała nazwę honorowego obywatela miasta Radomia Bolesława Limanowskiego..
Bolesław Łukasz Tadeusz Limanowski ps. Janko Pokań (ur. 18 X 1835 r w Podgórzu w Łatgalii zm. 1935 r . w Warszawie) – polski historyk, socjolog, polityk , działacz socjalistyczny i niepodległościowy.
Ulica B. Limanowskiego jest jedną z głównych arterii Radomia, przebiegająca przez centrum miasta i kierująca się na południowy zachód.
Ulica w chwili obecnej stanowi dojazd do drogi krajowej nr 12, osiedla Borki oraz wylot z Radomia w kierunku Wierzbicy.
Opuszczamy dawną wieś, a obecnie dzielnicę Radomia Jeżową Wolę. Zahaczymy o Żakowice i skierujemy się na Borki, a konkretnie nad zalew.
Następny odcinek … czwarty.