Ostatnia pokorna w wyścigu z czasemwygrała samotność wszystko co za niązawisło obokniczym księżycez wyblakłym obliczem wytarte słowa stracona uroda miłość spalonai zdrowie przywiędłe wątpliwe szczęściezachwiana wiara i choć zbawców chmarajedna onaostatnia pokornado zgody rękę wyciąga Radom, 12. 10 .2008