Pisząc rys historyczny kościoła ewangelicko-augsburskiego nie sposób nie wspomnieć o kaplicy, która pierwotnie istniała na miejscu tego kościoła luterańskiego. Wybudowali ją benedyktyni z Sieciechowa, a dedykowana była Matce Bożej. Także nie sposób nie wspomnieć (nie istniejącego dzisiaj) kościoła św. Piotra, którym też opiekowali się sieciechowscy benedyktyni.
Benedyktyni („czarni mnisi”), którzy jako pierwsi przybyli do Polski w początkach chrystianizacji, przybyli z Francji i osiedlili się w Sieciechowie. To oni tworzyli podstawy administracji, nie tylko kościelnej, ale i państwowej.
Kościół św. Piotra był pierwszym kościołem katolickim w Radomiu. Pierwsza wzmianka o tym kościele pochodzi z 1222 roku, kiedy to tenże kościół (drewniany) wszedł w posiadanie benedyktynów z Sieciechowa. Kościół św. Piotra stracił na znaczeniu, gdy zbudowano kościół św. Wacława. Zaniedbywany podupadł i opustoszał. Na początku XIX wieku pełnił funkcję kaplicy pogrzebowej dla cmentarza na „Piotrówce”. Z czasem kościół rozebrano, a pamiątką po nim jest nazwa grodziska „Piotrówka”.
Kaplicę Matki Bożej, o której mowa na wstępie, benedyktyni postawili po lokacji Nowego Radomia przez Kazimierza Wielkiego (lokacja nastąpiła w 1350 roku) niedaleko kościoła farnego. Jednak w 1784 roku zniszczoną kaplicę rozebrano i rozpoczęto budowę kościoła Wniebowzięcia NMP. Kościołem wówczas opiekowali się bernardyni, gdyż w tym czasie benedyktynów w Radomiu już nie było.
W 1802 roku Austriacy zamienili świątynię na magazyn wojskowy (składowano w nim także sól). W 1818 roku Kościół zakupiło Towarzystwo Dobroczynności i przebudowało go na teatr. Towarzystwo to jednak w 1827 roku sprzedało budynek ewangelikom. Pierwsze nabożeństwo w 1928 roku celebrował w języku polskim pastor Johann Jacob Benni z Piotrkowa. W 1833 budowlę całkowicie przebudowano. Kolejne przebudowy nastąpiły w latach 1867, 1893 i nadal trwają jego restauracje.
Adres parafii: ul. Reja 6, 26-600 Radom
Kontakt: tel. 48 362 73 35
E-mail: [email protected]
Proboszcz ks. radca Wojciech Rudkowski