W minioną niedzielę 19 kwietnia Fionka miała pierwsze urodziny. Co prawda tortu z jedną świeczką nie było, ale za to była pełna miseczka świeżej wołowinki pokrojonej w drobne kawałeczki. Trudno nazwać, że jadła tę wołowinkę, ona ją łykała tak szybki, że połowa zniknęła w kilka sekund. Aż się zmachała tym jedzeniem i musiała odpoczywać. Oczywiście na plecach.
Fionka waży 4,3 kg. Jak jestem w domu, jest ciągle przy mnie. Bawimy się w chowanego, albo w kotka i myszkę na wędkę. Uwielbia, żeby ją bujać w koszyku. Gdy wychodzę do pracy rano – rozumie, że muszę wyjść i nie płacze, ale jak widzi, że sama schodzę do piwnicy, wtedy jest niezadowolona, bo chce iść ze mną. Jest uroczą kotką, bo już przecież nie kociakiem. Jest bardzo dobrą lokatorką. Zawsze mnie wita, gdy wracam do domu.